Wesoła stonoga.
1.Słuchanie wiersza Doroty Gellner Nóżki.
Sto nóg ma stonoga,
ja dwie nóżki mam.
Hop! Hop!
Skaczę na nich,
biegam tu i tam.
Stół ma cztery nogi,
a fortepian trzy.
A ja mam dwie nóżki
i wystarczy mi!
2. Zabawa ruchowa z pokazywaniem do wiersza. Rodzic powtórnie czyta wiersz i ilustruje jego treść za pomocą ruchów (według pomysłu rodzica). Dziecko go naśladuje. Rozwijanie umiejętności improwizacji.
3. Rozmowa na temat wiersza. Co to jest stonoga? Jak wygląda? Rodzic wyjaśnia dziecku, że stonogami zwykle nazywamy różnego rodzaju niewielkie zwierzęta, które mają wiele nóg. Ile wy macie nóg? Ile nóg ma fortepian? (rodzic pokazuje zdjęcie instrumentu). Ile nóg ma stół? Do czego służą nam nogi?
4. Praca plastyczno-techniczna „Stonoga”. Rodzic rozdaje dziecku rolki po papierze toaletowym. Dziecko okleja je papierem kolorowym lub maluje farbami. Następnie rodzic nawleka wszystkie rolki na sznurek, doczepia głowę, tworząc stonogę.
5. Zabawa matematyczna. Dziecko liczy z pomocą rodzica, z ilu części składa się ich stonoga.
6. Zabawa matematyczna „Kolorowa stonoga”. Rodzic trzyma lub rozkłada na stole wykonaną stonogę. Zadaje dziecku pytania: W jakich kolorach jest nasza stonoga? Ile jej części ma kolor zielony (żółty, czerwony…)? Których kolorów jest najwięcej? Ile głów ma stonoga?
7. Wykonanie puzzli – KA, k. 19. Dziecko wycina puzzle, a potem układa je.